چند سال او را به زندان انداختند و شکنجه کردند تا درس عبرتی شود برایش. تحقیر کردند و کتکش زدند. آزادی اش را ازش گرفتند تا قدر عافیت را بداند. وقتی مسول زندان موافقت کرد درهای زندان را برایش باز کنند، سپیده (قلیان) در همان مقابل زندان و تنها چند لحظه پس از آزادی نه خطاب به فلان مسول و در لفافه بلکه خطاب به شخص اول حکومت فریاد زد:
و دوباره با ضرب و شتم به زندان برگشت. سپیده پیام حکومت و تهدیدهایشان را نگرفت بلکه او بود که برای حکومت پیام فرستاد، اینکه آزادی و کرامت من خریدنی نیست. اینکه ما از شما نمی ترسیم و ارزشی برای همه دم و دستگاه مافیایی و ترور و کشتارتان قائل نیستیم. زنان این سرزمین سربلندند و مقابل باتوم و بسیج و سپاه و آخوند عقب نمی‌روند. زنان آتش در خرمن این حکومت کودک‌کش و ضد زن می زنند.
تا روز پیروزی
به امید فردایی که فریادهای سپیده به حقیقت تبدیل شود
کوچک همه شما مردم پاک سرزمینم ایران
سعید بهشتی متین (مهرپاد)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر